De Rotterdamse band Dawn Brothers heeft zich in de afgelopen jaren bewezen als een band die het vrij conservatieve bluesrockgenre wat nieuw leven heeft ingeblazen. Vorig jaar hebben ze hun reputatie nog steviger op de kaart gezet door een samenwerking met DeWolff voor het wonderschone Double Cream. Met Alpine Gold zijn de mannen toe aan hun derde studioplaat en deze barst in elk geval van het speelplezier.
Het album opent met het ijzersterke, uptempo Lucky. De track is een fraaie mix van klassieke rock & roll gitaar, strak jaren tachtig drumwerk en een aan yacht rock refererende samenzang die zo uit de jaren zeventig lijkt te komen. Op de titeltrack wordt het tempo wat naar beneden bijgesteld, terwijl het orgel vrolijk loeit, aangevuld met scheurend gitaargeweld. De galmende zang en dubeffecten geven het nummer een spannende lading. Sheryl Crow heeft een wat conventionelere opbouw waar rock en americana versmelten, maar ook hier is zang op aparte wijze, maar fraai in het geluidsbeeld gemixt. Een soort kruising tussen Sniff ’n’ The Tears en Eels.
Dancing All Over Town start als het bekende houthakkerswerk van Bruce Springsteen, maar het nummer krijgt, wederom als de zang invalt in combinatie met de geluidseffecten, een heel eigen dynamiek. Op een prettige manier zet Dawn Brothers de luisteraar iedere keer een beetje op het verkeerde been, om je vervolgens met hun eigen draai in te pakken. Knap gedaan. It’s So Easy vormt het eerste echte rustpunt met heldere gitaar, rustig drumwerk en harmonieuze samenzang. Niet vernieuwend, maar wel gewoon lekker. Deze relaxte sfeer weten ze nog een aantal nummers vol te houden. Bij The Breeze lijkt Elvis als voorbeeld te hebben gediend voor de rustig, maar indringende zang.
Het gaspedaal wordt weer ingedrukt bij de start van de laatste drie tracks. For Better Or Worse is een bluesrock track die laat horen dat Creedence Clearwater Revival de inspiratiebron vormt voor de band. Het nummer ligt prettig in het gehoor, is vrij traditioneel en minder apart dan veel andere nummers van dit album. De afsluiter Wanting Your Love So Bad is een mooie tearjerker met klinkend gitaarwerk en stevige, rustig bonkend drumwerk. Wederom valt de aangename samenzang op. Hier onderscheidt Dawn Brothers zich op positieve wijze van veel bandjes in het blues- en pubrock circuit.
Alpine Gold is een fijn album met voldoende variatie en inspirerende invalshoeken. Het format van bluesrock gemixt met soul en folk klinkt op papier veel minder spannend dan dat de heren er op de plaat van weten te bakken. Het is een geslaagde productie waar zang, instrumenten en geluidseffecten in goede balans gemixt zijn. Het eerste deel van het album is duidelijk wat experimenteler dan de rest en dat pakt goed uit. Overigens niets ten nadele van de prima tracks op de rest van het album, maar die kennen een wat conventionelere benadering van het genre. Dat is in het geval van Dawn Brothers geenszins een diskwalificatie, want ze weten er wel raad mee. De plaat klinkt als een klok en verveelt geen moment. De ingeslagen weg waarbij ze meer experimenteren met hun geluid, doet verlangend uitzien naar de volgende plaat. Vooralsnog biedt Alpine Gold genoeg om je draaitafel in beweging te houden.
